این بیماری ویروسی،مهمترین عامل مرگ و میر در پرندگان پرورشی جهان است.نیوکاسل نیز مانند بسیاری از ویروس های دیگر پس از تهاجم وارد سلول های فرد میزبان شده و باعث اختلال در کار آنها و نهایتا از بین رفتن آنها می شود.امروزه واکسن نیوکاسل نیز مانند بسیاری از بیماری های دیگر تولید شده و حتی پژوهشگران در تحقیقات جدید توانسته اند با وارد کردن DNA تولید کننده انتی ژن (آنتی ژن پروتئین های روی سطح باکتری و ویروس است که با پروتئین های سطحی سلول های بدن متفاوت است که به این وسیله سیستم دفاعی می تواند آنها را به عنوان عامل بیگانه شناسایی و با آنها مبارزه می کند) درویروس نیوکاسل را به ذرت وارد کرده و واکسن خوراکی آن را نیز به این طریق تولید کنند.
پس از تزریق واکسن(میکروب ضعیف شده یا کشته شده یا سم و آنتی ژن میکروب)سیتم دفاعی آنها را به عنوان مهاجم شناسایی کرده و سلول های دفاعی(گلبول های سفید) با ترشح پادتن با آنها مبارزه می کند در حالی که ویروس های وارد شده دیگر قدرت بیماری زایی ندارند.فرایند ترشح پادتن در بیماری نیوکاسل باعث ایمنی اکتسابی تا یک سال می شود.
این ویروس یکی از مهترین عوامل مرگ و میر کبوتران علی الخصوص در فصول سرماست.علت هم عدم توانایی فعالیت ویروس در دماهای بالا و هوای گرم است.برای همین باید کبوتران را معمولاً باید در اواسط آبان تا اویل آذر واکسینه کرد.
اما علائم بیماری ابتدا با پف کردن و بی حالی و رعشه(لرزش) کبوتر آغاز می شود، کم کم کبوتر با پیشرفت بیماری و فراگیر شدن ضعف،کبوتر اشتهای خود را از دست می دهدو فقط در صورت نیاز کمی آب می خورد.کبوتر با گذشت زمان توانایی پرواز خود را نیزاز دست می دهد.از بین رفتن سلول ها و استفاده از ذخایر انرژی باعث لاغر شدن پرنده و اغلب برجسته شدن استخوان میان سینه آن می شود.این بیماری نهایتاً باعث اختلال در سیستم عصبی، فلج شدن و مرگ پرنده می شود.این ها علائم بیماری نیوکاسل از نوع گوارشی یا به عبارتی همان نیوکاسل روده ای اند.پس مواظب باشید کبوتری که می خرید علائم بالا را نداشته باشد.
بسیاری از افراد این بیماری را غیر قابل درمان می دانند اما در خیلی از موارد حال کبوتر مریض به شرط مداوا در اوایل مریضی بهبود می یابد.
ولی قبل از شروع بحث درمان 2 نکته را یادآور می شود:
الف)به محض اینکه پرنده ای که علائم بیماری نیوکاسل را داراد در بین کبوتران مشاهده کردید،آن را جدا کنید.
کوزه آب خوری را عوض کنید،آن را شسته ،ضد عفونی کرده و در آفتاب بگذارید.زیرا انتقال از راه ترشحات دهانی پرنده یکی از مهمترین راههای انتقال بیماری است.سپس کف گنجه(تور یا کتونه)را از فضله ها پاک کنید و بعد آن را شسته و ضدعفونی کنید.
ب)دوره مداوا ممکن است از یک هفته به بالا طول بکشد. در صورتی که پرنده برایتان ارزش مداوا را داشت وقتتان را صرفش کنید.
اما راه درمانی عمده ای که برای بهبودی پیشنهاد می شود:
1- اگر پرنده بیمار هنوز می تواند غذا بخورد باید تا آنجا که می توان به او غذا داد.مخصوصا غذاهای پروتئینی و کربوهیدراتی بالا تا کم کم ضعف پرنده رو به بهبودی رود.اما اگر پرنده دیگر میل به غذا ندارد باید با دست به او غذا داده شود.دانه هایی مثل گاودنه،قره ماش، ارزن ،گندم،نان خشک و کوشه(کاشفه).البته در بعضی از موارد پرنده غذای داده شده را استفراغ می کند.در این مورد باید به پرنده کمی سنگریزه و سپس غذا داده شود که اگر باز هم استفراغ ادامه داشت می بایست نان آب زده و نرم شده را با سرنگ به او خوراند.
2- هر شب 1 سی سی اکسی وت را با سرنگ کشیده و قطره قطره و در ته حلق کبوتر بچکانید و این کار را تا 4 روز ادامه دهید.
3- در هر روز 1 حبه سیر، طی سه بار در صبح و ظهر و شب تا پایان 1 هفته به کبوتر داده شود.
4- در آب پرنده باید پودر مولتی ویتامین ریخته شودپودر مولتی ویتامین ضعف ناشی از مصرف دارو ها را برطرف می کند.و از روز چهارم به بعد نیز باید اکسی وت نیز در آب پرنده ریخته شود.
5- اگر حداکثر تا یک هفته بهبودی در وضعیت پرنده حاصل نشد،باید قید آن را بزنید...